Filmy szpital, pisarz

Nowe spojrzenie na Hollywood lat 30. XX wieku oczami zjadliwego krytyka społecznego i uzależnionego od alkoholu scenarzysty Hermana J. Mankiewicza, który ściga się z czasem, aby ukończyć scenariusz Obywatela Kane’a dla Orsona Wellesa.

Pisarza alkoholika odwiedza wcielenie jego raka.

C.S. Lewis to postać autentyczna, autor książek dla dzieci o tajemniczej krainie Narnii. Lewis wykłada, pisze książki, spotyka się z kolegami w miejscowym pubie i nie żąda od życia niczego więcej. Kiedy wyraża zgodę na spotkanie z wielbicielką swojej prozy, amerykańską poetką Joy Gresham, nie domyśla się, jak wielką niespodziankę szykuje dla niego los...

Jake Manfred zostaje krupierem w kasynie. Tak naprawdę jest pisarzem, jednak ostatnio z jego weną twórczą jest dość kiepsko. Postanowił więc trochę oderwać się od pracy twórczej i obserwować zachowania ludzi. Kasyno jest do tego bardzo dobrym miejscem, a poza tym Jake lubi piękne kobiety, których tutaj nie brakuje. Wdaje się jednak w romans z zawodową szulerką Jani, a to może okazać się fatalne w skutkach.

Rozgrywająca się wśród grupki 30-latków opowieść, która chwyta ich w momencie pierwszego życiowego kryzysu. Nagła choroba i widmo śmierci uświadamia wszystkim własną śmiertelność i kruchość. Bezpośrednią inspiracją dla filmu były doświadczenia samego Assayasa, który mierzył się z odejściem swoich przyjaciół, ofiar AIDS. Akcja rozgrywa się w środowisku ludzi związanych ze sztuką i literaturą - pisarzy, wydawców, projektantów mody. A jednym z ważniejszych rekwizytów jest praca Josepha Beuysa. Podzielony na sześć rozdziałów i prowadzony charakterystycznymi brzmieniami gitary Alego Farka Touré’go "Koniec sierpnia, początek września" wprowadza nas w aurę wczesnej jesieni. Chodzi oczywiście nie tyle o porę roku, ile porę życia, kiedy nieodwracalnie zatrzaskują się wrota młodości, nadchodzi czas pierwszych rozliczeń, rozczarowań, rozstań.

Zachowując jedność czasu, miejsca i akcji, Juliusz Machulski – w swej kolejnej komedii realizowanej dla Teatru TV – kreśli ciekawy, nie pozbawiony ironii obraz trzypokoleniowej rodziny. Punktem wyjścia do splotu niecodziennych wydarzeń jest moment, kiedy najstarszy z rodu – Wincenty Laskus, znany pisarz, w dniu siedemdziesiątych urodzin, nagle trafia do luksusowego szpitala z podejrzeniem zawału serca. Kolejno odwiedzają go: syn Zygmunt, wnuczek Xawery, żona Greta, synowa Beatrycze. Wizyta w szpitalu prowokuje każdego z nich do ujawnienia „rodzinnych sekretów”. Poznajemy też ich prawdziwe oblicze, a także głęboko skrywane emocje. Wychodzi na jaw „cała prawda” o rodzinie Laskusów. Machulski z dużym taktem naigrywa się ze stereotypów i uprzedzeń tkwiących wciąż w świadomości dzisiejszej polskiej inteligencji, a dotyczących takich pojęć, jak rodzina, sukces, kariera, miłość. Wyśmiewa jednocześnie rzekomo „nowoczesną” obyczajowość, w istocie będącą zbiorem pustych frazesów i deklaracji.